Macera ve bilim-kurgu tarzının bendeki anlamı eXistenZ. Bir filmi film yapan kurgusu, oyuncuları ve karanlığıdır benim için. Bu filmde üçü de var. İçim yeterince daraldı, yeterince heyecanlandım, Jennifer Jason Leigh ve Jude Law'ın aslında birer oyuncu olduğunu film bittikten iki üç saat sonra hatırlayabildim.
eXistenz diye bir oyun var; Play Station oyunu gibi düşün. Ancak PS kadar acısız ve sanal değil. Oyunun yarattığı sanal dünyaya geçiş yapıyorsun, öyle düğmesine basıp kapatamıyorsun. Çünkü oyun pod denilen bir aletle sinir sistemine yerleştiriliyor omur iliğinden. Yaşadıkların, düşündüklerin, duyguların, beyninden geçen her şeyden haberi var eXistenZ'in. Tamamen beyninin yönettiği bir oyun düşün işte. Senin hayatın, senin isteklerin, düşlerin; ama tamamen sanal. Bu dünyanın gerçekliğine ya da o dünyanın sanallığına inanmaya ne kadar devam edebilirsin? İç içe geçmiş bir dünyada kaybolmaya ne kadar hazır olabilirsin?
Cronenberg, teknolojiyi ve insanların kendilerini teknolojiye bu kadar teslim etmelerini oldukça sert eleştiriyor bu filmle. Oyunla yatıp oyunla kalkan insanları gördükçe, bunun sonu ne olacak, diye düşünürsün ya; işte eXistenZ o sonu gösteriyor. Gerçeğin ötesini gerçekle örten, gerçeği bulandıran, kafamın içine eden bir filmdi.
“eXistenZ’a ölüm, Allegra Geller’a ölüm!”
